Zondag 22 maart was voor onze gemeente de eerste keer dat een dienst werd gehouden zonder uitdelen van de communie. Dit in verband met de coronacrisis.
Er was een handjevol mensen aanwezig die met grote aandacht de dienst in zich opnamen. Bijzonder was dat het evangelie van deze tweede zondag in de Lijdenstijd Johannes 6 is. Dat gaat over de spijziging van de vijfduizend gevolgd door het Ik Ben woord: Ik Ben het Brood des Levens.
In de preek gaf dat aanleiding erover verwonderd te zijn dat nu juist dit evangelie gelezen wordt op deze voor de gemeente zo bijzondere zondag met alle nieuwe restricties. Een verdere korte weergave ongeveer van inhoud en strekking:
De mensenwijdingsdienst van 22 maart was misschien wel de enige of een van de weinige christelijke samenkomsten die live werd voltrokken in Friesland. Ook verder in Nederland en in de wereld zijn kerk- en gebedsdiensten sterk gereduceerd. Dat geldt ook voor onze Christengemeenschap, omdat in de omliggende landen de kerkdiensten op dit moment verboden zijn. Er wordt nog wel gecelebreerd maar dit gebeurt dan door priesters onderling. Wij zijn hier door ons kleine aantal mensen en door de regelgeving op dit moment gezegend dat wij het sacrament van brood en wijn nog in gemeenschap kunnen voltrekken.
In het evangelie wordt de overgang gemaakt van het fysieke brood naar het geestelijke brood dat uit de hemel neerdaalt en dat het dit brood is dat tot een voedende stroom in de mensheid kan worden. In een ander evangelie dat over de spijziging van de vijfduizend gaat zegt Jezus tot zijn leerlingen: Geeft Gij hen te eten!
Dat is onze opdracht.
Wij kunnen de mensenwijdingsdienst volbrengen vanuit dit sterke geestbewustzijn: dat wij in de geest voltrekken door de kracht van Christus wat de wereld aan voeding nodig heeft.
Door de coronacrisis komt er veel hulpvaardigheid en compassie op gang en merken wij dat anderzijds in zekere zin de zielen op de proef worden gesteld. Aan de praktische hulp en compassie kunnen wij de geestrealiteit van de communie toevoegen, door in deze tijd van lijden van de mensheid ons van het stralende wezen van Christus bewust te worden en ons door hem laten helpen wanneer wij ons in vrijheid tot hem wenden.
Een vrouwelijke priester ( niet uit Nederland) die dit jaar 50 jaar priester is verwoordde het zo, dat in vergelijking tot de situatie tijdens de Tweede Wereldoorlog toen de Christengemeenschap een tijdlang verboden werd de toestand nu een heel andere is. Dat komt , zei ze, door de toegenomen kracht van het meevoltrekken van de sacramenten door de leden van de gemeente. Daardoor heeft de mensenwijdingsdienst een draagvlak gekregen dat in de loop van het bestaan van de Christengemeenschap alleen maar sterker is geworden. Van daaruit kunnen wij in deze situatie van beperking vertrouwen in de sterke kracht van de christelijke gemeenschap die de offerdaad van Christus in haar midden doet leven, de verwandeling doet leven en de communie de wereld in doet gaan.
Vanuit dit geestbewustzijn, vanuit deze geestkracht dragen wij deze communie uit, Zij leeft in ons midden vanuit het altaar in de ruimte op de plaatsen waar de dienst wordt voltrokken en in ons aller toegewijde zieleruimte en stroomt door onze harten en onze handen de wereld in.
Zo (ongeveer) de inhoud van de preek.
Na afloop waren er nog wat vluchtige ontmoetingen buiten in het schrale maar zonnige voorjaarsweer. 1,5 meter afstand houden was wel wat onwennig maar het ging heel goed. De priester was ook snel naar buiten gekomen en zat even op een klapstoeltje in de zon. De ministranten waren binnen nog aan het opruimen. De koster van die dag had zorgzaam op alle ingewikkelde hygiënevoorschriften gelet en de mensen veilig binnen- en buitengelaten.
Ik geef jullie deze korte indruk zodat je innerlijk mee kunt in ons gezamenlijk volbrengen van de dienst van Christus.
Ook en vooral wanneer je daar om wat voor redenen ook niet bij aanwezig hebt kunnen zijn. Misschien om ons te beschermen, misschien om jezelf niet aan onnodige risico’s bloot te stellen. Blijf zoveel mogelijk gezond en weet dat je in onze harten leeft en erbij hoort.
De situatie van de gemeenten van De Christengemeenschap wereldwijd vind je hier beschreven
Met hartelijke groet van Nina.